Sabah müellifi Salih Tuna, ‘Necla Nazır’ın büyük suçu’ başlıklı yazısında şunları yazdı:
Rahmetli Ferdi Tayfur’un 30 yıl tıpkı yastığa baş koyduğu eski eşi Necla Nazır ve kızı Tuğçe Tayfur’a yapılan saygısızlık nedense bana, Fazıl Say dostumuzun “Türk halkının arabesk yavşaklığından utanıyorum…” kelamını hatırlattı.
Haydi diyelim, merhuma kendilerini Necla Nazır’dan daha “yakın” görüyorlar. Pekala kızı Tuğçe Tayfur’dan da mı daha yakın görüyorlar, bu ne hadsizliktir?
Baba ile kızı ortasına girmeye çalışmak, kendi kendine jilet atmak psikopatlığı değilse (biz yeniden de “yavşaklık” demeyelim) düpedüz riyadır.
Riyakârlık da ruhu çürütür.
Kaldı ki Ferdi Tayfur’un fanı olmak hiç kimseye 30 yıllık eski eşi Necla Nazır’a saygısızlık yapma hakkını vermez.
Necla Hanım’a cenazede yapılan saygısızlık tek sözle utanç vericiydi.
***
Lafa geldi mi bayana her türlü şiddete karşıdırlar. Bayan ile erkek ortasındaki uyuşmazlıklarda da “pozitif ayrımcılık” yaparak bayandan yana taraf olduklarını lisana getirirler. Berbat erkekler daima diğerleridir zati. Kendileri zinhar onlar üzere değildir.
Ancak, “vurun kahpeye” mesabesindedir pratikleri.
Arabesk riyakârlık o denli felaket bir hâldir ki çok sevdiğini sav ettiğin sevgiline bir iftira uğruna gözünü kırpmadan mavi gökyüzünü dar etmekle kalmaz, güya matah bir şey yapmış üzere de övünürsün. “Namus” uğruna ölürsün öldürürsün fakat vefatına sevdiğini tez ettiğin sevgilinin hasretini dindirmek için hayat bayanlarıyla nefsini köreltmekte de bir sakınca görmezsin. Sonra da kalkar ona buna lagaluga edersin. Zira en namuslu sensin, haksızlığa uğratılan sensin, yazgı de daha doğar doğmaz kafayı sana takmıştır zati…
Fanı olduğun arabeskin hükümdarlarının sinemalarını izlerken bira şişelerini sinemalarda kırar, konserlerde kendine jilet atarsın. O derece duygulusun, hassassın. Ama fanı olduğun hükümdarın ailesine saygın yok, onu ne yapacağız?
Hele şu (Ferdi Tayfur’un yeğeni) Nilüfer Gözalıcı’nın yaptığına ne demeli? “Sen buraya gelemezsin” diyerek Tuğçe Tayfur’u özbeöz babasının cenazesinden kovmaya çalışmak da ne oluyor?
Tuğçe Tayfur’un gasilhane önündeki “Babacığım…” feryatlarına hangi vicdanlı insanın yüreği yanmaz.
Herkes ağlar, bir gün ağlar beş gün ağlar; fakat içi gerçekte yanan, babası için bir ömür ağlayacak olan kızıdır. Herkes haddini bilmeli.
***
Necla Nazır’a da Ferdi Tayfur’un vefat ettiği haberi duyulur duyulmaz toplumsal medyada linç başlatıldı.
Şayet Türk sinemasına hürmetiniz varsa, sinemamızın 4 yoncası addedilen Türkan Şoray, Fatma Girik, Filiz Akın, Hülya Koçyiğit’in akabinde 5’inci yoncasıdır Necla Nazır. Şayet “Ferdi Baba”ya samimiyetle hürmet duyuyorsanız, 30 yıl birlikte yaşadığı eski eşidir Necla Nazır, ki kızı Tuğçe Tayfur’un da annesidir.
En kıymetlisi de Ferdi Tayfur’un cenazesinde hakkını helal etmesine en çok gereksinimi olanların başında gelir. Kabahati nedir? Ferdi Tayfur’un onu aldatmış olması mı?
Vefat haberini aldığında “Gerçekten çok üzgünüm, ışıklarda yatsın. Rabbim onu Regaip Kandili’nde yanına aldı, demek ki değerli biriymiş…” diyen Necla Nazır’a karşı neyin nefretini güdüyorsunuz?
Hatası, malum fanların çemkirmelerine karşı kızını savunmak mıdır? Bir anne, kızını savunmayacak da kim savunacak?
Yoksa…
Kınayıcıların kınamasına aldırış etmeden, “El âlem ne der” putunu iplemeden bir duruş sergilemesi midir cürmü?